Blogs van Elske Koopman in 2014

PvdA

13 november, 2014 – 09:28 — Elske

PvdA’ers moeten verplicht een kwart van hun werktijd de straat op. Dat meldt de Volkskrant op basis van voorinzage in een PvdA-rapport dat vandaag verschijnt. Ze moeten de straat op, omdat het anders een volkspartij zonder volk wordt. Er komt ook een hulplijn voor politici die vast dreigen te lopen. 

Dit bericht komt vlak na de onthullingen dat twee PvdA-Kamerleden van Turkse afkomst hebben geklaagd over de aanpak van minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken die Turken zou stigmatiseren. En weer is er een rel in de PvdA. Het lijkt die partij maar niet te lukken om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Er is regelmatig onenigheid in fracties. Niet alleen landelijk, maar ook in de gemeente.

In Den Haag was er Gerard Verspuij die het regelmatig oneens was met zijn eigen fractie. Hij stond wel weer op de lijst, maar is net niet in de raad gekomen deze periode. Vorige periode al stapte Mustafa Okcuoglu uit de fractie en na een blauwe maandag als eenmansfractie sloot hij zich aan bij GroenLinks. Hij zit nu weer voor die partij in de raad. Zulke zaken los je niet op met vaker naar buiten gaan. Mogelijk krijg je daardoor juist meer frictie, want de ene gaat naar de ene wijk, de ander naar de andere en veel mensen hebben nu eenmaal tegenstrijdige belangen. Maar voor mij als politiek verslaggever is dat wel leuk. Een garantie voor vuurwerk in de politieke arena, maar vooral achter de deuren. Ik kijk ernaar uit.

Vuurwerk

12 november, 2014 – 10:45 — Elske

Zojuist heeft Raad van State uitgesproken dat gemeenten zwarte pieten bij de intocht niet kunnen verbieden en dat ze niet racistisch handelen bij het verlenen van een vergunning voor de intocht van Sinterklaas. Gisteren zei Sinterklaas zelf dat alle pieten er gewoon weer bij zijn. Dus kunnen we weer over tot de volgende jaarlijkse discussie: zelf vuurwerk afsteken of dat verbieden?

Ik ben geen fan van vuurwerk. Vroeger op weg naar huis was er een hoekpand met de deur op de hoek en mensen die het leuk vonden om vanuit de gang vuurpijlen af te schieten. Van ver zag je al de vuurpijlen gaan, maar als je dichterbij kwam, kon je niet in de hal kijken om de volgende te zien aankomen. Levensgevaarlijk. Twee jaar geleden woonde ik bij de Haagse Zevensprong en kreeg doodleuk vuurwerk voor mijn voeten gegooid, letterlijk, terwijl ik naar sierpijlen verderop in de straat stond te kijken. En bedankt. Het heeft niet bijgedragen aan mijn vreugde voor vuurwerk, om het zacht te zeggen.

Van Aartsen kondigde op de Nieuwjaarsborrel al aan dat hij een gemeentelijk vuurwerk wil op de Hofvijver. Afsteken van particulier vuurwerk wil hij niet verbieden, maar hij hoopt dat hiermee terug te dringen, omdat er vaak heibel door ontstaat. Een mooi en nobel streven. In Australië werkt het als een tierelier. Ik ben voor. En toch blijf ik tegen een vuurwerkverbod. Wel buiten oudejaarsavond en de vroege nieuwjaarsochtend. Maar het jaar met een knal en een sier uit, vind ik nog steeds iets hebben. Een tweede traditie die ik graag in stand zie blijven, net als die man zo zwart als roet, naast de goedheiligman.

Held

11 november, 2014 – 09:56 — Elske

Oorlogen zijn altijd vreselijk, maar helemaal als er onschuldige kinderen bij sneuvelen. Er circuleert een filmpje over een jongetje dat in Syrië een meisje uit de vuurlinie redt. Je ziet het beeld vanuit de schutters, ze schieten op een man. Dan zien ze een kind liggen en maken dat tot hun doelwit. Het kind valt, houdt zich dood, krabbelt weer op en trekt een meisje achter een auto vandaan. Samen rennen ze naar de veiligheid. 

Het jochie is een held. Hij waagt zijn eigen leven voor dat van het meisje. Zij overleven het vooralsnog. Het filmpje laat niet zien of ze echt helemaal in veiligheid zijn, of dat ze uiteindelijk alsnog de kogel krijgen. Maar het is een mooi beeld om bij weg te dromen. Helden bestaan in alle soorten en maten. Opvallend is dat de scherpschutters zo verschrikkelijk missen. Het doelwit is klein, maar de grote vent eerder uit het filmpje komt ook ongeschonden weg.

In tijden van oorlog is geen enkel filmpje wat het lijkt. En nu met de sociale media gaat alles sneller de wereld in, maar is het nog lastiger om te achterhalen van welke kant het komt. Wie zijn bijvoorbeeld de belagers van de kinderen? Waarom schieten ze mis? En waarom hebben ze kinderen als doelwit. DIe zijn de oorlog niet begonnen, zijn er per ongeluk in verzeild geraakt. Ze zijn hun onschuld inmiddels wel verloren door de situatie, maar dat zou niet moeten. Te veel vragen, maar vooralsnog zonder antwoorden. En daarom blijft deze jongen voor nu de held.

Nostalgie

10 november, 2014 – 10:14 — Elske

Het hele weekend beelden van de vallende muur, zondagavond Nostalgie met Koot en Bie en nu lees ik dat Bob Geldof onder het mom Band Aid voor de derde keer ‘Feed the world…’ gaat opnemen. Maar de mannen van Monty Python gaan niet meer op toernee. Nog voor geen € 25 miljoen. Dat is dan weer een beetje jammer. 

Alhoewel, misschien moet je sommige dingen maar bij een mooie herinnering laten. Theo en Thea terugkijken, bijvoorbeeld. Wat lijkt dat nu traag, maar wat heb ik daar destijds van genoten: “Inkiepinkie roodwitblauw, inkiepinkie BEIGE”. Van de andere kant is daar Twin Peaks, een televisieserie die ik toen echt helemaal niets vond, maar waar ik nu van heb genoten. Die moet ontzettend snel gegaan zijn voor zijn tijd, want ik kon er weinig traagheid in ontdekken.

En de mannen van Monty Python, leuk om naar te kijken, maar als ze op toernee gaan, op hun leeftijd, dag aan avond aan dag optreden, ik ben bang dat dat ook gaat tegenvallen. Op mijn wensenlijstje staat nog wel een reprise van Q&Q en een toernee van Toto. Maar op hun site staat: There is nothing to display yet, check back soon. Ik ga nog maar even een oude serie en een oud concert kijken. En genieten van de mogelijkheid dat dat nu kan, wie had dat toen kunnen denken.

Kapper

7 november, 2014 – 09:00 — Elske

Als kappers horen wat voor werk ik doe, vragen ze me vaak naar hoe is die en die in het echt en wat vindt u nou van de politiek? Zo ontstaan leuke gesprekken, maar in België mag dat niet meer, althans in de zestig zaken van Olivier Dachkin. ‘Daar komt alleen maar discussie van’, redeneert de keten volgens dagblad De Standaard. 

De kappers moeten eventuele beginnetjes van hun gasten over religie of politiek afbuigen met een draai naar het weer, of met de zinsnede: “Het is maar politiek. Wat gaan we met je kapsel doen?”. Volgens de kappersketen moeten medewerkers neutraal zijn. En als zij een andere mening hebben dan de aanstaande gekapte, leidt dat tot discussie. De Unie van Belgische kappers heeft er begrip voor, want in deze moeilijke tijden zou het toch zonde zijn om klanten te verliezen aan discussie of zelfs ruzie.

Volgens het woordenboek is discussie ‘gesprek waarbij iedereen zijn mening geeft over een bepaald onderwerp’ met als synoniem gedachtewisseling. Je kunt zoiets al krijgen over het kapsel, weet ik uit ervaring. Bij een Nederlandse kapper kostte het me flink wat moeite om ooit mijn haar kort te laten knippen. Die discussie was vervelend. Die over politiek of religie zijn dat meestal niet en bovendien waar blijft dan de vrijheid van meningsuiting? Als dat bij de kapper al niet kan.

Maar als het dan toch moet, pleit ik voor een verbod op het onderwerp roddelbladen. Wat je daarover bij de kapper hoort, is soms schunnig. Over liegen en bedriegen, vreemdgangers en dan nog vaak over mensen die ik helemaal niet ken. Geef mij dan maar de gesprekken over politiek en religie.

Lekkere trek van kunst

6 november, 2014 – 10:38 — Elske

Alles is politiek, weet ik al een tijdje, maar Alles is kunst is misschien ook eentje om als motto op te nemen in mijn repertoire. Tijdens mijn studie raakte ik gefascineerd door Andy Warhol. Niet per se door zijn zeefdrukken van soepblikken, maar die waren zeker ook interessant. Nu is daar de Belgische Nicole Gijsels die friet verheft tot kunst. Het water loopt mij in de mond.

In ’t Station van Ekeren exposeert zij haar werk. Friet op een bord, in het frituurmandje, op een bord. En het ziet er allemaal even goudgeel en vettig uit. Om op te eten. Letterlijk. Ik zal het dus nooit aan mijn muur hangen. Te verleidelijk. Ik kreeg de neiging om zelfs al van de foto een frietje te pakken. Nu eet ik helemaal niet zo veel friet, maar een vette hap op zijn tijd is toch een feestje. Zeker als het zo realistisch is geschilderd dat het frituurvet van het doek af lijkt te druipen.

Hoe Gijsels aan haar inspiratie komt? Ze heeft twintig jaar lang met haar man een frituur gehad. En daar vergaat mij de eetlust. Ik zie haar nu voor me in een vieze vettige keet, zo’n heerlijk kot waar je in België toch altijd even langs rijdt voor een patatteke. Het vet druipt niet alleen van de friet, maar ook van de mensen die het bereiden en bij wie je afrekent. Ik ken zo’n frituur waar ik nooit meer terugkom. Nee, ik noem geen naam.

De man achter de kassa was in alle opzichten groot, had een rood gezicht met pukkels en grote handen, waarmee hij de friet in de frituur gooide, af en toe aan het mandje rommelde en vervolgens een schep in een grote puntzak deed. Zijn grote zwetende hand reikte over de toonbank en ik nam de zak aan. Met zijn vette vingerafdrukken die vette plekjes op mijn handpalm achterliet. Ik sidderde, betaalde, en draaide mij snel om. Uit het zicht nam ik de eerste hap. Even rilde ik. Maar de smaak met een kledder Vlaamse mayonaise was zo lekker dat het beeld van de man snel was verdwenen. Ik heb niet meer omgekeken.

Nog geen vorst

5 november, 2014 – 13:51 — Elske

Hebben we eindelijk een koning, blijft de vorst uit. Het was nog nooooooit zo laat in de herfst zonder vorst op 10 centimeter hoogte, meldt Weeronline, tenminste sinds de metingen daarvan zijn gestart in 1971. Maar op 23 september en 5 november waren we er heel erg dicht bij. Toen was het 0,0 graden op die 10 centimeter hoogte. 

En dat na een periode van: nu echt het laatste mooie weekend, om de volgende week die tekst te herhalen. Zo kon ik net over de helft van oktober toch nog even naar het strand in eigen stad. Mij hoor je dus zeker niet klagen. Mijn buren ook niet, die elk minuutje zon zonder snijdende wind benutten om nog even in de tuin te zitten. De tuinpaden zijn hier al gevaarlijk glad, dus wat dat betreft is de herfst toch echt stiekem begonnen, ondanks het heerlijke weer van de afgelopen weken. Voor mij hoeft het niet gevaarlijker door opvriezing. Nee, dank u.

Geef mij maar de herfst in mooie warme zonnestralen. De aparte verlichting van de lucht in ochtend en avond. En in de winter strakblauwe luchten met zon, zonder sneeuw en ijs. Vorige winter vond ik het einde. Het jaar ervoor moest ik nog een uur door de kniehoge sneeuw ploegen om bij de tandarts te komen, want de trams reden niet. Nee, die stonden allemaal voor de deur van de tandarts te wachten tot de wissels ijsvrij waren gemaakt. Maar dat is de echte winter, dat hoort erbij, reageren veel mensen in mijn omgeving. Nou dat zal dan wel, maar voorlopig geniet ik van elke vorstvrije voetstap die ik zet.
Aanvulling: vanavond rond half tien is op ‘klomphoogte’ een temperatuur onder 0 gemeten. De vorst is in het land.

Emoties in kleur

4 november, 2014 – 17:44 — Elske

De discussie over Zwarte Piet krijgt een onverwacht vervolg, zo lijkt het. Binnenkort gaan de emoticons, smileys of emojis, zo u wilt, in kleur verschijnen. Een einde aan de gele gezichtjes was er al door de komst van de sikh, bijvoorbeeld (dit maakte gek genoeg geen discussie los). Nu komen er straks blanke, lichtbruine, donkerbruine en geel-bruine emojis. 

Dat meldt de site mashable. Misschien een idee om dan volgend jaar meteen ook stroopwafel-, kaas-, witte-, groene-, rode- en droppieten toe te voegen aan het assortiment? Dan kunnen alle discussieerders over Zwarte Piet een eigen voorkeur toevoegen aan hun berichten. En in de Marokkanendiscussie kun je meteen ook een standpunt per emoji doorgeven. En zoveel meer. Emojis met puisten voor de pubers onder ons?

De Amerikanen die Obama nog steunen gebruiken de donkere emojis, de hillary-adepten gebruiken de blanken. Maar wat als je je vergist, of als blanke alleen blanke emojis gebruikt, of als iemand met een ander kleurtje alleen blanke emojis gebruikt. Ben je dan racist, of op de hand van een bepaalde groep? Geef mij de oude vertrouwde gele maar gewoon. Wars van kleur, racisme en door iedereen te gebruiken. Minder discussies en twitterfitties neem ik dan graag op de koop toe.

Precies op tijd

21 oktober, 2014 – 10:01 — Elske

Een mooie meevaller noemt wethouder Financiën Tom de Bruijn de afspraak met Deutsche Bank, waardoor de gemeente Den Haag de resterende €4,5 miljoen uit de Icesaveboedel terugkrijgt. De afspraak komt bovendien nog precies op het juiste moment: volgende week beginnen de besprekingen over de begroting van de gemeente Den Haag in de raadscommissies. Ik vermoed dat de woordvoerders financiën van de coalitiepartijen dit herfstreces al handenwrijvend mooie plannen gaan bedenken. Of krijgt de oppositie in de beloofde nieuwe politiek ook een kans?

De vorige collegeperiode gebeurde het regelmatig dat de risicoreservering van de gemeente tijdens de begrotingsbehandeling naar rato werd verdeeld over de coalitiepartijen die daarmee ieder een wens in vervulling zagen gaan. Dit college paste de verdeling van de risicopotjes aan. Nu deze meevaller op tafel ligt, is meteen duidelijk wat er aan extraatjes te vergeven is.

De huidige coalitie van D66, PvdA, Haagse Stadspartij, VVD en CDA beloofde nieuwe politiek. De komende begrotingsbehandeling lijkt nu de ultieme test. Houdt de coalitie het douceurtje voor zichzelf, al dan niet percentueel verdeeld naar zetelaantal, of gaat het beste idee voor? Ondertussen dreigen nog wat tegenvallers, onder meer door de decentralisaties van de Wet maatschappelijke ondersteuning, de jeugdzorg en de Participatiewet. De gemeente krijgt meer taken, maar heeft minder geld dan waar het Rijk het mee deed. Hiervoor is al een flinke som geld gereserveerd, maar het is nog een zwarte doos. De kosten zijn nog niet exact in te schatten, bijvoorbeeld omdat het nog niet duidelijk is hoeveel jeugdigen straks aanspraak maken op hulp van de gemeente.

Nieuwe politiek, onduidelijke toekomst, €4,7 miljoen. En te bedenken dat de Haagse Stadspartij vlak voor het herfstreces weer een gevoelige klap kreeg omdat De Vloek aan de Hellingweg niet te redden was…. Ik verheug me nu al op de begrotingsbehandeling. Handenwrijvend tijdens het herfstreces en aan het begin van wat volgens de weermannen en – vrouwen de eerste echte herfststorm is.

Grote bouwprojecten

4 oktober, 2014 – 09:57 — Elske

Vele grote bouwprojecten heb ik al beschreven en steeds is het weer hetzelfde liedje. De voorstanders roepen hoe geweldig het is, eigenlijk helemaal niet duur en een aanwinst voor de omgeving. De tegenstanders noemen het megalomaan, geldverslindend en overbodig. Toch kent Nederland nu een Betuwelijn en heeft Den Haag een nieuw JuBi, hoger dan de voormalige torens van de ministeries van Justitie en Binnenlandse Zaken. Een enkeling mist nog de Zwarte Madonna. 

En nu zijn daar de plannen voor het nieuwe Spuikwartier. Het plein blijft open, de nieuwbouw mag maximaal 90 meter hoog zijn en de prijs is iets goedkoper dan het oude plan van het glazen cultuurpaleis van het vorige college. De wethouder zegt dat het misschien nog goedkoper kan, maar dat hij voorzichtig raamt. Tegenstanders zeggen dat het duidelijk duurder is. Bijvoorbeeld door de aanbesteding voor ontwerp, bouw en onderhoud (Design, Build, Maintain, DBM). Op elke aanbestedingsvorm valt iets aan te merken. De vorige keer had het college te weinig ruimte gegeven, nu te veel. En dan klagen marktpartijen ook over de tijdsdruk. Een standaardriedel.

En niemand heeft een glazen bol. Wie had kunnen denken dat de Hubertustunnel op tijd en binnen budget is afgeleverd en dat de Noord- Zuidlijn een drama zou worden wat zijn weerga niet kent. Risico’s beter afdekken is een oplossing, maar het kan nooit helemaal. Verantwoordelijkheden scherp stellen helpt, maar is ook geen garantie. Dat bestaat namelijk niet. Ontwerpen, bouwen, het is nog steeds mensenwerk en hoe veel ervaring een partij ook heeft, altijd zijn er weer onvoorziene omstandigheden, misverstanden over afspraken en wie weet welke konijnen nog meer uit de hoge hoed komen.

Een opmerkelijke constructie in het Spuikwartier is nog wel dat het eerste ontwikkelrecht voor commercieel vastgoed al is vergeven. Dat maakt het proces wel weer spannend. En de onduidelijkheid over het aantal woningen: in de stukken van de ingehuurde ontwikkelaar staat 200 en in de raadsstukken 400 woningen. Ach het is aan het consortium om daar creatief mee om te gaan, als ze meer huizen bouwen, verdienen ze meer. En wat verstaat een ieder onder een levendig plein. Dat verschilt ook per persoon. Ook hier is het gewoon afwachten. Eerst het raadsbesluit, dan het ontwerp, dan de bouw en, altijd spannend, de oplevering. Pas een paar jaar daarna kunnen we echt de balans opmaken of het dit allemaal waard is geweest.

Zie ook: allesispolitiek.nl/TijdlijnSpuiforum

Doelenboom

3 oktober, 2014 – 10:52 — Elske

Het nieuwe Haagse college van burgemeester en wethouders heeft zijn eerste programmabegroting gepresenteerd. Geen onnodige reserves meer, maar investeren, is het devies. Natuurlijk komt het woord focussen weer veel voor, maar er zijn nieuwe woorden aan het Haagse vocabulaire toegevoegd. Prominent aanwezig is de doelenboom en wat meer verscholen staan een keur aan pareltjes of doornen in het oog als desksharen en plusproducten. 

De doelenboom klinkt veelbelovend, maar blijkt helaas veel verderop niet meer dan een diagram. Jammer, het woord schept verwachtingen. En dat desksharen, ik las dus echt dekharen. En die plusproducten dat is een intern ‘dingetje’. Het gaat niet om mooiere faciliteiten voor de inwoners van Den Haag, maar om de extraatjes die gemeenteambtenaren nodig hebben die aan dat vermaledijde desksharen doen. Oftewel wat heb je meer nodig dan een bureau, een stoel, een telefoon en een computer.

Verder geeft de begroting ook weer blijk van knip en plakwerk. Razend benieuwd ben ik naar wat er is uitgeknipt of bijgeplakt rond het Spuiplein. De verrader? Een ontbrekende komma. Het laatste woord is hier nog zeker niet over gezegd, zeker niet op een dag als vandaag waarop de visie van wethouder Joris Wijsmuller op het Spuikwartier verschijnt. Daarover later meer, net als over de begroting met een link naar het origineel op allesispolitiek.nl

PVV

6 juni, 2014 – 08:45 — Elske

Een unicum in de raad van gisteravond. De PVV kreeg unaniem steun voor de motie over wijkvereniging De Kruin. Het was nog niet eerder voorgekomen dat deze partij steun kreeg van alle partijen, inclusief de Islam Democraten. 

Daar ging natuurlijk wel wat aan vooraf. Een bizarre raadscommissie met een starre wethouder. Deze bleef zelfs na het indienen van de motie nog tegensputteren en wenste zijn opvolger veel succes. De verhoudingen tussen Marnix Norder en De Kruin zijn kennelijk diep verstoord. En ondanks diverse pogingen van de raad tijdens de commissievergadering, lukte het niet de wethouder te bewegen. Hij wilde een motie. En die kreeg hij een dag later. Hij maakte wel meteen duidelijk dat hij een toenadering niet meer mee zou krijgen.

De motie kwam uiteindelijk van de PVV die daar wel elementen van andere fracties in had gestopt, zoals de mediator van PvdA’er Jeltje van Nieuwenhoven. Dat hielp waarschijnlijk wel bij het vergaren van alle raadsstemmen. Maar ook het feit dat de wethouder het toch behoorlijk bont maakte door in de commissie voet bij stuk te houden.

Naar verluidt is er volgende week een nieuw college. Norder keert niet terug. Hij is afgelopen week benoemd tot aanjager zorg en wonen door minister Stef Blok.

Gaat u?

19 mei, 2014 – 09:36 — Elske

Ik stond erbij dat iemand zijn Stempas verscheurde. Ik ga toch niet, Europa heeft voor mij al lang afgedaan. Ik twijfel. Burgerplicht om te stemmen, maar op wie en met wie gaat hij of zij in de fractie zitten?

Of zal ik een sympathiestem doen, want Wim van de Camp vond ik altijd wel sympathiek. Gisteravond zelf even overwogen om op 50 plus te gaan stemmen, maar de stem van die partij, Hans Böhm, bleek niet op de lijst te staan. Misleidend spotje dus. Op de lijst staat wel een Koopman, maar dat is geen familie. Dus geen reden meer om de ouderenpartij te stemmen. VVD en D66 zijn één pot nat in de Europese Unie, hoewel ik oud-Europarlementariër en huidig minister Jeanine Hennis-Plasschaert in het televisieprogramma Slag om Europa hoorde zeggen dat de partijen toch zichzelf blijven. Ze zei overigens ook dat veel alsnog uit de Tweede Kamer komt. Dus eigenlijk stemmen we bij de landelijke verkiezingen al over het Europees parlement.

Waarom dan toch gaan? Burgerplicht, ik zei het al. Democratisch recht uitvoeren. We mogenb er blij mee zijn, dus moeten we gaan. En de goede Haagse slogan niet stemmen, niet zeiken. Tsja. Maar het is wel heel ver weg en ondoorzichtig. Eigenlijk hebben we met onze keuze voor de Tweede Kamer al de koers voor Europa gemaakt. Dan maar hetzelfde stemmen als toen? Oh nee, dan komt de stem weer in een fractie met andere partijen en andere meningen. En tegen Europa ben ik ook niet. Ze doen daar ook nuttige dingen en zijn niet alleen maar bezig met verdikkingsmaatregelen voor de labels in kleding of zuigkracht van stofzuigers. Alle stemwijzers weer uit de kast, dan maar. Want ik wil wel de luxe houden om niet meer vijf portemonneetjes te hebben met klein geld uit omliggende landen. Dus ik ga donderdag wel. Al was het alleen maar daarom.

Verkiezingsprogramma’s

5 maart, 2014 – 10:24 — Elske

Wie zonder zonde is werpe de eerste steen, maar tijdens het lezen van de 17 verkiezingsprogramma’s (2 zijn er nog niet voor de Haagse raadsverkiezingen) kreeg ik ernstig kromme tenen. De vorm leidde mij enorm af van de inhoud. Welk een taalgebruik! Van los slordig tot ambtelijk onleesbaar. Ik schrijf zelf niet altijd foutloos, maar dit is toch een werk van vele mensen die nota bene soms nog eindredacteuren hebben ingehuurd ook. Respect voor de Haagse Stadspartij en de PVV met maar 1 fout. 

Ik lees de verkiezingsprogramma’s voor een analyse, maar al gauw werd het een andere dan inhoudelijke. Ik kon de vorm niet meer los van de inhoud zien. Sterker, vanuit mijn beroepsdeformatie ging ik steeds meer op de taal letten en minder op de inhoud. Het resultaat: een zogenoemde longread voor allesispolitiek.nl.

En dan de vraag die ik als politiek verslaggever vaak krijg: waar ga jij op stemmen, heb je stemadvies voor mij? Nee en nee. Ik weet het nog niet. Geen enkele partij is volledig naar mijn zin. En voor u hangt het er helemaal van af wat u belangrijk vindt. Onder het artikel over de verkiezingsprogramma’s staan daarom links naar de stemwijzer van ProDemos, Huis voor de Democratie en naar de kieswijzer van Omroep West. Een waarschuwing is op zijn plaats: bij mij ging de ene compleet naar links, de ander compleet naar rechts en ik had ze toch echt naar waarheid ingevuld.

Gestuntel

12 februari, 2014 – 15:55 — Elske

Ik heb de uh’s en eh’s niet geteld, maar ze waren niet van de lucht gisteren. Vooral uit de mond van minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken. Waar voormalig staatssecretaris Frans Weekers er eerder nog om werd bekritieseerd, vlak voor hij het veld moest ruimen, bleef Plasterk ermee doorgaan. En een motie van wantrouwen van de schaduwcoalitie is ook niet mis.

Het debat begon wel aangenaam. De oppositie stelde de verwachte vragen. Waarom heeft de minister zijn uitspraak dat 1,8 miljoen taps van de VS zouden komen niet meteen rechtgezet toen hij wist dat Nederlandse inlichtingendiensten erachter zaten? En waarom is het stil gehouden, terwijl er veel momenten waren geweest om het recht te zetten? Is de minister nog te vertrouwen?

Opvallend was dat PvdA-Kamerlid Jeroen Recourt eigenlijk het hardst werd aangepakt. Hij bleef van begin tot eind in zijn betoog achter zijn minister staan, ondanks vele kritische interrupties van onder meer D66-er Gerard Schouw. De minister werd aanvankelijk veel zachter aangepakt. Hij ging diep door het stof, bood excuses aan en beloofde niet meer te gaan speculeren. Zijn mantra van de avond: het ging over de werkwijze van de inlichtingendiensten en daar doen we geen mededelingen over. Pas toen de landsadvocaat de informatie bekend zou willen maken bij een rechtszaak, moest Plasterk zijn fout toegeven en stuurde hij vorige week een summier briefje aan de Tweede Kamer met de waarheid.

Even werd het spannend toen CDA’er Madeleine van Toorenburg opperde dat het volgens de regels niet aan een minister is om informatie achter te houden, maar aan de voltallige ministerraad. Gehakkel van de minister en hij vroeg om een schorsing. Duidelijk opgelucht keerde hij na ruggespraak met zijn ambtenaren terug naar het spreekgestoelte: deze regel geldt niet voor ministers die verantwoordelijk zijn voor inlichtingendiensten. D66 vroeg om een garantie dat de minister de volgende keer een fout meteen zal rectificeren en na enig omhaal gaf de minister die. Maar dat kon niet voorkomen dat D66 alsnog een motie van wantrouwen indiende. De gedoogpartner bij uitstek vond dat Plasterk niet genoeg deed om vertrouwen te winnen, want hij zei ook dat hij het weer zou doen. Niet het speculeren, wel het achterhouden van informatie als dat inlichtingendiensten betrof.

Dat moet pijn doen. PVV-voorzitter Geert Wilders deed nog een duit in het zakje door te vragen of het bij de minister was opgekomen om zelf te vertrekken met een motie van het overgrote deel van de oppositie – op ChristenUnie en SGP na. En weer hakkelde Plasterk even. Nee. Hij gaat nu alles doen om het vertrouwen bij de ondertekenaars terug te winnen. Ik heb zo maar het idee dat hem dat bij de PVV niet gaat lukken.

Zie ook liveblog en webbericht op allesispolitiek.nl

Arena is geopend

3 februari, 2014 – 09:26 — Elske

Hard, harder, hardst. Het strijdtoneel is begonnen voor de gemeenteraadsverkiezingen 2014 van 19 maart. Vandaag moeten de lokale partijen hun lijsten hebben ingeleverd bij de Kiesraad. Ondertussen vecht de coalitie in Den Haag elkaar de tent al uit en zijn de eerste pleisters ook al geplakt. De liberalen schoten gisteravond met scherp op elkaar.

Het eerst misverstand was van de PvdA. De loslippige lijsttrekker Rabin Baldewsingh liet zich ontvallen dat hij niemand uitsluit, maar oeps, natuurlijk kan hij niet in zee met een partij die hoofddoekjes verbiedt. Daardoor liepen de coalitieonderhandelingen van 2010 zo uit de hand. Zijn collega van D66, Ingrid van Engelshoven, haalde tijdens de start van haar campagne al fel uit tegen de Partij voor de Vrijheid. Deze partij is in Den Haag ook de enige met een voor de stad onbekende lijsttrekker: Léon de Jong. De partij wil geen dubbelfuncties meer en dus blijft Machiel de Graaf vanaf maart in het andere Den Haag en komt hij niet meer naar de raadszaal als fractievoorzitter. De partij is volgens peilingen misschien wel de grootste in maart.

Coalitie

Maar een coalitie zal lastig worden, als de partij de grootste wordt. Ervaringen uit het verleden laten zien dat de partij meestal meer peilers meekrijgt dan stemmen. Mocht de partij alsnog de grootste worden, dan wordt het waarschijnlijk weer hetzelfde liedje als vorig jaar: de partijen rond de tafel, het hoofddoekjesverbod als grote muur om de PVV en andere partijen die dan maar een coalitie gaan vormen, zodat deze partij uit het pluche blijft. Lijstverbindingen zouden kunnen helpen, maar dat is lastig in Den Haag, want allen voor ons eigen. Dus in plaats van samenwerken, beginnen de liberalen nu al met moddergooien. Van Engelshoven verweet in eeningezonden stuk in het Algemeen Dagblad onder meer de VVD van het weigeren inzicht te geven in de begroting van de partij. VVD-lijsttrekker Boudewijn Revis reageerde furieus op Twitter: Nou doet u ’t wéér, @ivanengelshoven: geen inhoudelijk idee, om je heen slaan, valse beschuldiging (AD); Probeer ook ’s feiten & ideeën.

Het worden een paar mooie weken tot 19 maart en mogelijk ook daarna, want met veel modder, wordt de huid duur verkocht.

Aftrap

14 januari, 2014 – 10:51 — Elske

De aftrap voor de gemeenteraadscampagne is al her en der gegeven. Groep de Mos was op 3 januari de eerste met een benefietavond, maar inmiddels zijn meer partijen al uit de startblokken en ook de landelijke politiek doet mee. Nu het reces ook op landelijk niveau voorbij is, neemt de spanning toe. De knuppel in het hoenderhok ligt er ook al, met dank aan PvdA-leider Diederik Samsom. 

Hij zei afgelopen weekend dat hij de deelname van premier Rutte aan de delegatie voor de Olympische Spelen te zwaar vond. Waarschijnlijk kwam hem dat direct op een appje van de premier te staan, want die was er vast niet blij mee. Zijn eigen maatje met wie hij ruim een jaar geleden het regeerakkoord toelichtte bij Pauw en Witteman nog voor ze de Tweede Kamer inlichtten. Een breukje in het hechte front, zo lijkt het. Hoe moet dat nu verder dit jaar.

Want het wordt een spannend jaar met ongetwijfeld weer wat akkoorden als het breukje niet doorzet. Want de Participatiewet gaat nu door de Tweede Kamer en de pensioenen moeten nog en dat met de gemeenteraadsverkiezingen en misschien belangrijker nog: de Europese verkiezingen in het vooruitzicht. De adem zal ongetwijfeld op 19 maart even worden ingehouden als het volk mag stemmen voor de lokale vertegenwoordigers. Hoe groot zal de afstraffing zijn. Nu vindt al crisisberaad plaats over het beperken van de schade. Vorige week is Samsom reeds in Den Haag gesignaleerd, nota bene in de wijk van Participatiewetverdedigster staatssecretaris Jetta Klijnsma, met een grote bos rozen en de Haagse PvdA-lijsttrekker Rabin Baldewsingh aan zijn zijde. Ze gingen de deuren langs en deelden bloemen uit. Het begin van een charmeoffensief en dan bam die knuppel.

En als ze 19 maart overleven wacht daar een nieuwe test op 22 mei: de Europese verkiezingen. Nog een paar maanden om de zieltjes te herwinnen die de coalitie VVD-PvdA mogelijk maakten en ook een virtuele meerderheid te houden, want het gaat om vertrouwen dat zich moet aftekenen tijdens de raadsverkiezingen en de Europese stemming. En als de stemmen op de akkoordpartners D66, ChristenUnie en SGP ook maar niet tegenvallen. Kortom, het wordt een warm voorjaar, verhitte debatten doen de winter vergeten. Als die al komt.

Traditie?

3 januari, 2014 – 08:32 — Elske

Wanneer is iets een traditie? Die vraag speelde gisteravond door mijn hoofd. Van Aartsen nam het woord regelmatig in de mond tijdens zijn nieuwjaarstoespraak. Hij wil terug naar een vuurwerkshow boven de Hofvijver. Een onderzoekje in de Haagse Beeldbank brengt me bij een aantal prenten van drie vuurwerkshows in de achttiende eeuw: ter ere van een nieuwe koning, de vrede van Utrecht en de vrede van Aken. 

Het was tijdens de omstreden nieuwjaarsreceptie, want te duur. Het was de vijfde keer dat deze werd gehouden voor 1800 Hagenaars die zich vooraf konden aanmelden. Burgemeester Van Aartsen had dat ingevoerd, voor zijn tijd was er alleen een receptie voor notabelen, zei hij in het radio1journaal. Hij had het ook over de ontspoorde traditie van vuurwerk die nu vooral overlast veroorzaakt. Hij deed een beroep op de Tweede Kamer, het ministerie van Veiligheid en justitie om daar een eind aan te maken. Daar gaat hij niet over, maar zijn oproep zou wel eens de druppel kunnen zijn die de emmer doet overlopen waardoor er alsnog een verbod komt. GroenLinks zal blij met hem zijn.

De burgemeester nam ook een voorschot op verkiezingsjaar 2010, een verspreking, hij bedoelde 2014 verkiezingsjaar. Hij hoopt dat de nieuwe coalitie na de raadsverkiezingen zich sterk maakt voor werk, werk, werk. Ook de PvdA blij. En dan was er afgelopen jaar nog de traditie van de viering van de komst van Willem Frederik die Koning der Nederlanden wilde worden. Elke 25 jaar wordt die gebeurtenis herdacht op Scheveningen en dit jaar onder regie van Aus Greidanus die daarvoor de Haagse Pluim kreeg die tijdens zijn dankwoord spontaan uit elkaar viel.

Hoewel de nieuwjaarsreceptie door een aantal partijen werd geboycot: de oppositie op vier partijen na -deel SP, Groep ter Linden, GroenLinks en PPS waren er wel-, was het toch een leuk feestje en voor sommige aanwezigen ook al een traditie. De bluesscene ontmoet elkaar, een groep jongeren komt het jaar indrinken en een grote familie toost op elkaar in het stadhuis.