“Het is de moeite waard om een eerste indruk even te parkeren.” “Gek hé…betalen voor banktransacties….terwijl ze de bedragen ‘even parkeren’ op n tussenrekening voor de rente.” “Laten we na vanavond de discussie of Gudelj bruikbaar is voor #Ajax in ieder geval even parkeren.” “Misschien moeten we deze problematiek even parkeren.” “Kunnen we dit als onderwerp even parkeren? ben heel benieuwd, maar heb een deadline dus ben aan het tikken :).”
Het is vaak een onderwerp of een probleem wat even geparkeerd wordt door vaagtaalgebruikers. Ik heb het bij even parkeren over mijn auto ergens voor langere tijd neerzetten. En Van Dale? Die vindt het allebei goed:
par·ke·ren (parkeerde, heeft geparkeerd)
1(van een auto) opstellen op een daarvoor bestemde plaats
2tijdelijk laten rusten
Ik kwam hem ook nog tegen als wegparkeren. Dat roept bij mij een beeld op van wegtoveren: iets onmogelijks. Toen ik dat op Twitter intikte, bleek het vaker voor te komen. De eerste tweet erover dateert van 20 maart 2010 en als taalliefhebber, wil ik u die niet onthouden: “Moeder gebruikt nieuwe contaminatie: wegparkeren. Moeder weet ook niet wat een contaminatie is.” Deze samentrekking komt niet heel veel voor, maar ik was al verbaasd over het bestaan ervan. Na dit soort onderzoekjes ben ik toch steeds weer blij dat ik niet dagelijks op een kantoor zit waar dit soort taal gewoon is. Ik blijf me daardoor verbazen en dat geeft weer inspiratie voor mijn taalblogs. Het helpt ook dat ik in Den Haag woon. Rond lunchtijd door het centrum lopende, vang je ook nog wel eens wat pareltjes op. En zo kan ik nog wel even vooruit met mijn strijd tegen de verloedering van de Nederlandse taal.