Terwijl half Amsterdam en daarmee heel journalistiek Nederland – zo leek het- zich druk maakte over korte rokjes en knielaarzen, dacht ik aan de oorbellen. Ze hangen in de Grote Marktstraat in Den Haag en de weg eronder was afgesloten. Ik zag een beeld voor me van een winderige dag met gevaarlijk hoogopwaaiende straatlantaarns.

Terwijl een directeur van de gemeente Amsterdam een e-mail stuurde aan zijn medewerkers dat zij voortaan beter geen rokjes tot boven de knie en knielaarzen konden dragen, en dat was het laatste wat hij erover zou zeggen voor hij zijn medewerkers weg zou sturen, hingen medewerkers namens de gemeente Den Haag lampen op in de Grote Marktstraat in Den Haag. Eerst zouden er kroonluchters komen, maar die werden te duur. Dus zijn het nu oorbellen, druppels, de inwoners van Den Haag geven graag ergens een eigen naam aan. De opening volgt eind maart met het aanzetten van de verlichting, maar ze hangen al.

Gisteren stond er een matig lentebriesje in de Grote Marktstraat. Ik liep tegen de afzetting aan en keek omhoog. De oorbellen bungelden vrolijk in de wind. Mede door de afzetting zag ik voor me hoe de nu al minstens een meter opzwaaiende lampen straks in de herfst voor een disco kunnen zorgen in deze winkelstraat. Een gezellig lichtfestijn op de winkelpandwanden en op de straat van voorbijwaaiende schijnsels en boven de hoofden van de menigte hoogopwaaiende oorbellen. Daar kijken ze naar en niet meer naar de roosters op de grond boven de tramtunnel met pas op glad erop. Het gevaar in de Grote Marktstraat komt straks van twee kanten. Of eigenlijk van drie.

Want wie naar boven kijkt waar de oorbellen straks bij harde wind hun dansje zullen doen, mist niet alleen de roosters met op twee ervan een gladheidswaarschuwing, maar ook de schuine randjes die het fietspad van de voetgangerszone scheiden. Kortom, terwijl gemeenteambtenaren in Amsterdam zich kleden op eigen risico – de directeur heeft de brief inmiddels ingetrokken uit schrik van de mediastorm- is het in Den Haag in de Grote Marktstraat winkelen op eigen risico. Behalve op dagen zonder wind en aan de kust zijn die zeldzaam. Ik ga maar eens een boodschap doen. In mijn korte rokje, knielaarzen aan en bouwhelm op. Mijn nieuwe uitdossing voor winkelexpedities.