“‘Tot die tijd kunnen ze blijven’, trouwens. Durven wij nou echt nooit eens één piketpaaltje te slaan?” “De vraag is wat het piketpaaltje moet worden voor de toekomst?” “Goed piketpaaltje slaan als (lokale)overheid om zo terug te schakelen naar bewoners.” “Er wordt geen enkel piketpaaltje geslagen door Ruttes aanvullingen. Over rechtstatelijkheid gesproken.” “Vandaag weer piketpaaltje geslagen. Dubbel gevoel. De optie is aantrekkelijke afslag, maar route helpt mijn bedrijf en klanten onvoldoende.”
Het piketpaaltje was lange tijd het stopwoordje van veel politici. Ze werden wat afgeslagen in en om de Tweede Kamer. En toen waren er zelfs nog geen concrete plannen voor een verbouwing van het Binnenhof. Ik ken piketpaaltjes van vroeger toen mijn ouders een huis lieten bouwen. Van die kleine houten stekers met touwtjes eraan waardoor je de contouren van de garage en keuken en woonkamer kon zien. En wikipedia geeft me gelijk:
“Een piketpaaltje is een houten paaltje of metalen buisje of staaf, vaak met een gekleurde kop (geverfd of voorzien van gekleurd plakband), gebruikt om objecten te markeren. Piketpaaltjes markeren vaak in de toekomst te realiseren objecten, zoals nieuwbouw, verhardingen, grenzen, terreinafscheidingen, kabels, leidingen, enzovoort. De term is afkomstig uit de landmeetkunde. Het is afgeleid van het Franse woord ‘piquet’, dat gepunt paaltje betekent. Ook het Engelse woord ‘picket’ (paaltje) is verwant. De uitdrukking ‘piketpaaltjes slaan’ wordt met name figuurlijk gebezigd bij onderhandelingen in de politiek of het bedrijfsleven. De betekenis is daarbij gelijkend: een standpunt markeren om de ruimte in een onderhandeling af te bakenen.”
Van Dale kent het niet. Als je het bij onzetaal.nl opzoekt, krijg je een advertentie voor het beste tuinhout. De Etymologiebank heeft een aantal vermeldingen. De eerste is uit 1985:
(piket)paaltjes slaan: Een gebied of een opvatting markeren door aan te geven wat de randvoorwaarden zijn of hoe de contouren van een plan eruitzien. (Marco Bunge: Politiek Woordenboek, 1985)
Het is voor veel politici vooral een woord om een punt te maken en als ze dat meer dan drie keer doen, dan wordt het hun piketpaaltje en slaan anderen hen ermee om de oren. Dat is uw piketpaaltje, nee, het is de uwe. Ik heb wel eens zo’n debat meegemaakt. En dat wordt er niet mooier op, laat staan beter te volgen. Nu in campagnetijd gaat iedereen er ook weer wat slaan. Ik zie ze het liefst waar ze horen: in de grond.