“Misschien juist wèl een keer tijd dat stakeholders bijdragen aan wèl werkende wet, politiek helpen en ervaringen delen.” “Zo, dat was leuk! Het bespreken van het Strategisch Beleidsplan van Essentius met hun stakeholders begeleid.” “Blijf in communicatie met stakeholders en politiek.” “Goede presentatie over rol van stakeholders bij stadslogistiek.” “Mantelzorgers en organisaties zijn ongewild slachtoffer van stakeholders zonder het zelf te beseffen.”
Als er onmiskenbaar een woord uit het Engels is ontleend, is het deze wel. Definitie: “A party that has an interest in an enterprise or project. The primary stakeholders in a typical corporation are its investors, employees, customers and suppliers.” Of kortgezegd, zoals op de Nederlandse Wikipedia: Een belanghebbende of stakeholder is een persoon of organisatie die invloed ondervindt (positief of negatief) of zelf invloed kan uitoefenen.
Als eindredacteur verander ik het woord steevast in belanghebbende. Afgelopen week nog. Net als Japke-d Bouma, denk ik ook altijd even aan ze als ik een biefstukje op de barbecue leg. Ik deel met haar de mening dat iedereen zonder stakeholders kan. Zij had het over kantoor, maar ik hoor het ook op straat, in de kroeg. Ja, echt. Tot mijn opluchting kent Van Dale het ook niet. Onze Taal schaart het onder ouderwets of formeel taalgebruik. De etymologiebank kent het woord ook niet. Maar de Engelse variant natuurlijk wel:
1708, from stake (n.2) + agent noun from hold (v.).
Het woord zingt dus al ruim drie eeuwen rond. Hoe lang het precies ook in ons land aanwezig is, is niet meer te achterhalen. De eerste keer die ik heb gevonden was in de krant van mei 1882 in een bericht over de Wedloopen van Nijmegen, in het Algemeen Handelsblad waarbij naast een judge ook een stakeholder was aangesteld. 134 jaar waart het woord al rond in ons taalgebruik. Toch blijf ik ervan overtuigd dat we zonder kunnen. En u?
