‘Prachtig stukje architectuur op Nederlandse bodem!’, ‘Stukje politiek in de Giro.’, ‘Stukje #vakwerk afgeleverd vandaag bij het leggen van een #trap’, ‘Zeer twijfelachtig stukje wetgeving wordt hier doorgevoerd’, ‘Mooi stukje arbeid’, Een stukje ontspanning en je lekker uitleven.’
Weer een kleine greep uit tweets over een stukje. Meestal zijn deze stukjes in spreektaal ook nog naar je of naar de mensen toe. Terwijl we bij ‘Kreatief met kurk’ toch hebben geleerd dat het altijd van je af moet. Deze keer even geen woord uit het Engels, maar een onvervalst Nederlands woord dat naar mijn mening veel te vaak verkeerd wordt gebruikt. En dat leidt bij mij tot kromme tenen. Een stukje nazorg, een hele bekende. Gelukkig gaat het in ieder geval op Twitter vaak goed en komen stukjes taart en stukjes in de zin van berichten of geschreven artikelen voorbij in de zoektocht voor dit blog. Het gaat vaak mis in gesproken taal. Vorig jaar schreef Japke-d Bouma er al een stukje over in NRC. Zij dacht eerst nog dat het ironisch was, maar ook ik ken mensen die het zonder blikken of blozen zeggen en ik spreek als freelancejournalist met kantoor aan huis de meeste mensen niet eens op kantoor.
Het stukje voegt bovendien niets toe. Het is een onterechte verkleining van iets groots. Nazorg is niet iets wat je klein kunt doen of kunt maken. Dat is iets wezenlijks en kost tijd en energie. Om maar even bij het eerder genoemde voorbeeld te blijven. Het suggereert ook dat het een deel is van een groter geheel, maar vaak bedoelt de gebruiker van het vermaledijde woord juist vaak het geheel met zijn stukje. Dus neem een stukje taart en en ook in die zin het woord stukje in de mond en niet meer voor innovatiestrategie, contentmanagement, of nazorg. Eet en spreek smakelijk!