Met Pelle Oosting uit Deventer is er momenteel een vijftal beschikbaar voor het lijsttrekkerschap van de PvdA: Henk Dorrestein uit Delfzijl, Jacques Monasch, Diederik Samsom, Lodewijk Asscher en Oosting. Paul Tang heeft lang getwijfeld, maar heeft de knoop doorgehakt en sluit zich hier niet bij aan. Vrijdag volgt nog een kandidaat namens Linksom!: Gerard Bosman. Zes mannen. Waar zijn de rooie vrouwen? Waar is de nieuwe Lutz Jacobi, het onopvallende Kamerlid (v.) dat zich de vorige keer moedig kandideerde?
Begin juni wees ik al naar minister Jet Bussemaker, voorvrouw van de PvdA, geen kandidaat, maar ze heeft niets gedaan om de vrouwen warm te maken voor de politiek. Wel klaagde ze dat er zo weinig vrouwen in de poltiek zijn. Een vrouw die de lijsttrekkersverkiezing bij de PvdA spannend had kunnen maken, is Myrthe Hilkens. Oud-Kamerlid die vertrok ‘de manier waarop zij invulling wil geven aan haar idealen niet strookt met de wijze waarop zij politiek kan bedrijven’. Maar zij wil niet. Lutz Jacobi, die zich zelf vier jaar geleden mooi in de kijker speelde, wil uit de landelijke politiek en verder blijft het stil. Het wordt dus een hanengevecht.
Met alle respect voor Dorrestein, Oosting en Bosman, gaat de aandacht vooral uit naar Monasch versus Samsom en Asscher. En wat gaat Geen Stijl doen? Als zij inderdaad hun achterban gaan mobiliseren om flitslid (brrr wat een term) van de PvdA te worden, dan kan deze verkiezing alle kanten op. Misschien krijgt de PvdA dan wel een volstrekt onbekende als lijsttrekker. Maar als dat niet zo is, dan is het interessant hoe Asscher en Samsom omgaan met Monasch. De vice-premier en de politiek leider denken over veel dingen hetzelfde. Monasch wil er een strijd van maken. Maar het blijft een hanengevecht.
Graag had ik een kippetje ertussen gezien. Iemand die af en toe een vileine opmerking kan maken zoals rooie vrouw Jeltje van Nieuwenhoven, of iemand die een paar keer met haar ogen knippert en vervolgens vlijmscherp uithaalt, zoals rooie vrouw Hedy d’Ancona. Iemand met lef, iemand die haar nek uitsteekt. Dus geen Bussemaker. Die heeft er de afgelopen vier jaar alles aan gedaan de rooie vrouwen grijs te maken. Of liever alle vrouwen grijs te maken. Als minister van emancipatie had ze wat kunnen betekenen, maar op dat punt heeft ze gefaald om vervolgens ruim een half jaar voor de verkiezingen haar beklag te doen.
Dat betekent dat er komende verkiezingen twee vrouwelijke lijsttrekkers zijn: Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren en Ancilla van de Leest van de Piratenpartij. Een trieste oogst na vier jaar een rooie vrouw op emancipatie.