Vanochtend las ik het verdrietige bericht dat collega Maarten Brakema is overleden. Jaren zat ik naast hem op de perstribune van de Haagse gemeenteraad en we gaven allebei les op de IMC Weekendschool. Een lieve, warme collega, een vat vol kennis en een fijne docent is niet meer.
In 2006 begon ik voor mezelf als freelance journalist en als politieke junk bedacht ik dat ik de Haagse raad ging volgen naast de Tweede Kamer. de krant Den Haag Centraal werd opgericht en daar mocht ik tegen betaling over de perikelen in de raad en eromheen schrijven. Zo kwam ik naast Maarten te zitten, die toen nog voor het AD werkte. Jaren later stapte hij over naar Omroep West en leerde hij zelf opnames maken. Dat was even anders dan het schrijven.
Bij de laatste raadsvergadering voor het kerstreces mochten de journalisten meedineren in het restaurant op de bovenste verdieping van het stadhuis. Wij hadden allebei hoogtevrees. Ik kon de loopbruggen nog wel aan, als ik met iemand meeliep en met een hand aan de reling, maar Maarten had daar meer moeite mee. Daarom mocht hij met de goederenlift naar boven en terug naar beneden. En een paar keer mocht ik met hem mee. Lange vergaderingen, soms tot diep in de nacht, bleven we zitten.
We kwamen elkaar weer tegen op de IMC Weekendschool. Daat gaven we les aan nieuwsgierige 9-jarigen die graag wat bij wilden leren en op zondag naar school gingen om erachter te komen wat ze later wilden doen. Zij kregen bijvoorbeeld recht van advocaten en rechters, astronomie, maar het begon met journalistiek, zodat ze hun docenten daarna de goede vragen konden stellen. Wij speelden ook rollenspellen om de kinderen een mysterie te laten oplossen. Dat mysterie zat net niet lekker in elkaar, dus hadden we een plan om een ander verhaal te maken. Dat is er om verschillende redenen nooit van gekomen. De laatste tijd was hij journalistiek leider van Den Haag FM.
Nu heeft alvleesklierkanker genadeloos toegeslagen en is Maarten er niet meer. Ik wens al zijn naasten en (oud-) collega’s veel sterkte met dit grote verlies.