Een cliché, ik weet het, maar ik liep er deze week weer hard tegenaan. Ik kreeg een voorproefje van de rondleidingen die door het oude doktershuis van dokter Jan ter Haar in Poeldijk worden gehouden. Een prachtig statig huis van buiten en een museum van binnen. De zoons van het paar, vermoedelijk allebei zwaar autistisch, woonden in de twee huizen van hun ouders en hebben er bijna niets aan veranderd.
De tweeling leefde gescheiden en toch samen. Hans overleed in 1998 en zijn broer Kees vorig jaar mei. Hij liet zelden mensen binnen, maar maakte een paar uitzonderingen en zo ontdekte de Werkgroep Historie Bartholomeus de schatkamers achter de gevel. De spreekkamer, de woonkamer, de wachtkamer, de apotheek, alles leek onaangeraakt, terwijl de praktijk in 1975 is gesloten. In de slaapkamer hing de kamerjas van mijnheer, de nachtponnen van mevrouw en in de inloopkast hingen haar bontjes. Zoon Hans had een indrukwekkende verzameling oorlogsattributen, zoals kogels en helmen en een hele reeks affiches. In de gangen hangen echte kunstwerken, maar ook een tekening van SInt en Piet. Op zolder staat zelfs nog de kinderwagen waar de tweeling ruim negentig jaar geleden in heeft gelegen.
Kortom: een heel bijzonder verhaal en dat in 3500 tekens. Ik begon met het dubbele in eerste uitwerking en kwam uiteindelijk na uren zoeken en schrappen en veranderen uit. Het resultaat staat in AD Westland:
